فر الی الحسین علیه السلام (به سمت حسین فرار کن )


یار ما گر میل صحرا میکند صحرا خوش است.............میل دریا گر کند در چشم ما دریا خوش است

گر نماید روی او خود رفتن دلها نکوست...............وربپوشد رخ زحسرت شور در سرها خوش است

هر چه خواهد خاطرش ما آن شویم و آن کنیم...........هر کجا ما را دهد جا جای ما آنجا خوش است

زاهدانرا زهد و تقوی عاقلانرا ننگ و نام.........................عاشقانرا غمزهای یار بی پروا خوش است


 پ.ن : شعر از برکات مسجد سهله حواله شد از فیض امیرالمومنین علیه السلام